Zdążyć przed końcem

Ostatnia aktualizacja: 2022-09-23

• Zgłoś

Opis

Strona ta poświęcona jest naszej wyprawie do Azji Centralnej.

Głosujemy http://www.miejodwage.pl/zgloszenia.php?%21=ziemia&id=150

Głównym celem naszej wyprawy jest dotarcie do miejscowości Mujnak, w północno-zachodnim Uzbekistanie, by zobaczyć jak Morze Aralskie zamieniane przez ludzi w pustynie, odmienia życie mieszkańców. Do lat 60-tych XX wieku, miejscowość ta tętniła życiem, nad piaszczyste plaże Morza Aralskiego rok w rok przyjeżdżały tysiące ludzi. W mieście pełno było barów, restauracji, było kino czy teatr.

W 1966 roku władze ówczesnego Związku Radzieckiego, wpadły na pomysł, by Uzbekistan stał się potentatem w produkcji bawełny na skalę światową. Dwie główne rzeki zasilające Morze Aralskie, czyli Amu-dari i Syr-dari poprzecinano wzdłuż i wszerz, tworząc kanały, mające na celu nawadniać utworzone na pustyni pola. Kanały te wykonano jednak w taki sposób, że 70% wody nimi płynącej zamiast docierać do pół, bezpowrotnie wsiąka w ziemię. Rzeka Amu-dari z roku na rok dostarczała coraz mniej wody Morzu Aralskiemu, aż w pewnym momencie przestała dostarczać jej w ogóle, kończąc swój bieg na pustyni po środku niczego. Od 1966 roku, powierzchnia morza, zmniejszyła się o ponad 90% !!!

Ludzie, którzy jeszcze mimo wszystko zdecydowali się pozostać w miejscowości Mujnak, mogą jedynie wyjść na brzeg, na którym przeszło 50 lat temu tętniło jeszcze życie i tylko spróbować szukać linii brzegowej, która oddaliła się od miejscowości już o prawie 150 km. Zamiast tego widzą, wraki statków, osadzonych na piaskach pustyni Aral-kum, bo tak teraz nazywa się to miejsce. W naszej wyprawie pragniemy dotrzeć do tego miejsca, spróbować porozmawiać z ludźmi o katastrofie, która diametralnie odmieniła ich życie oraz spróbować dowiedzieć się czy są jakieś szanse, na przywrócenie dawnej świetności tego miejsca oraz co o tym myśli opinia publiczna i jak na obecną sytuację reagują obecne władze Uzbekistanu. Oczywiście, o ile woda z morza, całkowicie nie wyparuje.

Naszą wyprawę w ten rejon, postanowiliśmy jednakże urozmaicić. Zrezygnowaliśmy z bezpośredniego lotu, chcemy środkami komunikacji publicznej, tam gdzie będzie to możliwe, oraz stopem czy na pieszo przedostać się do Uzbekistanu, przemierzając przez Gruzję, Azerbejdżan, Kazachstan, Kirgistan i Tadżykistan. Planujemy z każdego kraju wywieźć ogromny bagaż doświadczeń, chcemy poznać kulturę, zwyczaje, kuchnie owych krajów oraz zobaczyć jak wygląda sytuacja wewnątrz każdego w wyżej wymienionych państw. Bądźcie z nami i trzymajcie kciuki, a postaramy się odwdzięczyć obszerną relacją z naszej podróży życia.

Warunek jest jeden: MUSIMY ZDĄŻYĆ PRZED KOŃCEM. See less