Twoje_wiersze

Ostatnia aktualizacja: 2022-12-19

• Zgłoś

Opis

Na pierwszej grafice znajduje się wiersz Cypriana Kamila Norwida. Natomiast na drugiej znajduje się mój wiersz będący odpowiedzią na ten utwór.

Wyobraźmy to sobie tak, że są to listy dwóch kochanków. Kobieta będąca adresatką pierwszego listu orientuje się, że jej miłość przestała być odwzajemnioną. - być może nigdy nie była.

Pod osłoną nocy, zatopiona w smutkach, pisze list w ramach pożegnania. Kończy go słowami goryczy z nadzieją, że ów mężczyzna, właściciel jej złamanego serca, zasmakuje kiedyś bólu z jakim przyszło się jej zmierzyć.

Mówią, że ocean jest niezmierzony. Piękny ale i niebezpieczny. A ocean smutku? Zrodzony z rozpaczy sięgającej najciemniejszego dna ludzkiego serca?

Co z nim? Jak wypada taki ocean? Czy jest równie niebezpieczny? Kiedy byłam mała słyszałam, że utopić można się nawet w łyżce wody… Może gdyby ten mężczyzna był bohaterem dziadów części II to jego karą za odrzucenie uczuć tej kobiety byłoby mierzenie oceanu jej łez właśnie tą niewinną łyżką, by następnie topić się w każdej na nowo…

Zakładamy jednak, że nie był bohaterem tej książki. Czy chociaż miał świadomość tego, jak to jest, być odrzuconym?

słowami mojej ulubionej pisarki:

„Bóg cię pokarze swą nieczułością

za to, żeś gardził ludzką miłością.”

Tylko jaka zapłata jest warta tyle co złamane serce?

#cypriankamilnorwid #poezjapolska #dajmiwstążkębłękitną #ocean

Ig @ksiazkoholiczka23